In gesprek met Cedric van der Meulen, bestuurder bij Kennemerhart

Cedric van der Meulen is sinds begin deze maand toegetreden tot het bestuur van Kennemerhart, een zorgaanbieder op het gebied van wonen, (thuis)zorg en welzijn aan ouderen in de regio Kennemerland. Samen met Audrey van Schaik vormt hij de Raad van Bestuur. Een kort interview met Cedric over zijn overstap naar de ouderenzorg vanuit de ziekenhuiswereld, de ouderenzorg in coronatijden en waarom júíst in deze sector zoveel uitdagingen liggen

Wat was voor jou de reden om vanuit de medische zorg over te stappen naar de ouderenzorg?
Er ligt de komende jaren een grote maatschappelijke opgave voor de ouderenzorg en juist dat maakt de sector en functie interessant. Het gaat om het continu ontwikkelen van de organisatie en van onze medewerkers. Dat begint bij jezelf, want de toekomst is dynamisch. Stilstaan is geen optie. Een spa dieper gaat het ook om het organiseren van zinvolle verbanden, voorbij historisch gegroeide patronen. Wij zijn als organisatie met onze medewerkers en vrijwilligers een hulpmiddel voor hogere doelen, waarbij we gezamenlijk structuren en processen ten gunste van onze cliënten én voor medewerkers en vrijwilligers, moeten durven verbeteren en/of veranderen.

Wat zijn je eerste indrukken van de ouderenzorg?
De visie van Kennemerhart om zorg en ondersteuning te leveren, persoonlijk en op maat, met aandacht en in samenspraak met de cliënt en zijn of haar naasten spreekt mij erg aan. Ik ben middenin de corona crisis gestart. Een crisis die iedereen raakt, niet alleen op het werk, maar ook thuis. Ik zie om me heen dat medewerkers en vrijwilligers er ondanks alles met hart en ziel zijn voor onze cliënten. Ik zie dan ook uit naar samenwerking met de professionals van Kennemerhart.

Welke uitdagingen zie je bij Kennemerhart?
Ik zie het als een uitdaging om te onderzoeken hoe we bij Kennemerhart nieuwe technologische mogelijkheden in de zorg het beste kunnen inzetten. Steeds vanuit de gedachte hoe techniek het werk voor onze cliënten en medewerkers nog beter kan ondersteunen. Door de coronacrisis is daar al een versnelling in gekomen. Een andere grote uitdaging, zeker in deze tijd, is het realiseren van voldoende zorgcapaciteit om onze cliënten goede zorg te kunnen geven volgens het kwaliteitskader verpleeghuiszorg. Daarnaast nieuwe huisvestingsmogelijkheden voor clienten en het terugdringen van de wachtlijsten.

Hoe ziet je dag eruit?
Veel overleggen via videocalls, belafspraken, leeswerk en email verkeer. Verder ga ik graag langs op onze locaties om de medewerkers te leren kennen en hun werkzaamheden beter te doorgronden. Vanwege coronaveiligheidsmaatregelen is dat helaas in deze tijd niet altijd mogelijk.

Wat hoop je in deze functie bij te dragen aan de ouderenzorg?
Ik hoop met mijn kennis, mijn ervaring en mijn ziekenhuisachtergrond actief bij te dragen aan het continu verbeteren van onze zorg en dienstverlening. Juist omdat ik geen specifieke ervaring in de ouderenzorg heb kan een frisse blik goed van pas komen. Uiteraard met respect voor hetgeen al door deze organisatie is neergezet. Ik hoop samen met mijn nieuwe collega’s te zorgen voor een fijn woon- en leefklimaat voor onze clienten én voor een fijn werkklimaat waar iedereen uitgedaagd blijft om zijn of haar steentje bij te dragen.

Wat is jouw visie op de huidige ontwikkelingen in de ouderenzorg?
Hoewel de achterliggende reden verdrietig en zorgelijk is, is het goed dat de ouderenzorg momenteel veel in de publiciteit is en onderwerp is in de politiek. Er is veel aandacht voor ouderen en de zorgmedewerkers zijn de helden. Ik vind het belangrijk dat de medewerkers in de ouderenzorg worden gezien en gewaardeerd. Dat geeft energie en stimuleert om zo goed mogelijk te roeien met de riemen die we op dit moment hebben. Ik hoop dat die aandacht blijft en dat het bijdraagt om de ouderenzorg in ons land én voor het werken in de ouderenzorg structureel verbeterd zal worden.

Wat is je grootste ergernis binnen de ouderenzorg?
Het beeld dat het werken in de ouderenzorg niet uitdagend genoeg zou zijn. Dat imago moet wat mij betreft dan ook echt op de schop, er liggen namelijk zoveel uitdagingen! Denk aan de complexiteit van zorg, nieuwe innovatieve leer- en ontwikkeltrajecten, nieuwe technieken om zorg te verbeteren en het tegemoetkomen aan het welzijn van de oudere ‘van nu’. Veel medewerkers in de ouderenzorg zijn enorm trots op hun vak, en terecht!

Als je niet in dit domein werkzaam was, welk beroep had je dan het liefst beoefend?
Ondernemer in de zorg op het snijvlak van innovatie, techniek en zorg. Ik wil graag bijdragen om vooral de zorg voor onze naasten beter te maken.

Wie of wat inspireert je en waarom?
Inspiratie zit voor mij in de vaak ogenschijnlijk kleine dingen in het leven. Een goed gesprek, een luisterend oor of simpelweg aandacht voor de ander. Je kan de ander ermee helpen omdat hij/zijn zich gesteund voelt of inzichten krijgt die hem verder helpen. Ik krijg inspiratie van mensen die bevlogen zijn om anderen te helpen en de wereld een stukje beter willen maken. Daar groei ik van en het geeft mij veel energie. Niet alleen mensen kunnen een inspiratiebron zijn. Ook de natuur kan enorm inspireren, zoals een wandeling in het bos of uitwaaien op het strand. Een zonnestraal die een boomstam in het bos verlicht. De bergen. Kunst, boeken en muziek. Een heel oud gebouw. Of juist een heel nieuw.

Welk boek/welke film raad je iedereen aan?
Ik raad iedereen aan Sapiens, een kleine geschiedenis van de mensheid te lezen, geschreven door Yuval Noah Harari. Volgens Harari is keer op keer gebleken dat grote uitbreidingen van de menselijke almacht het welzijn van de individuele mens niet per se ten goede kwamen en meestal veel ellende betekenden voor andere dieren. De laatste paar decennia is pas serieuze vooruitgang geboekt op het terrein van menselijke omstandigheden. We zijn machtiger dan ooit maar hebben nauwelijks idee wat we met al die macht aan moeten. Erger, de mensheid lijkt onverantwoordelijker dan ooit gezien het voornaamste project van de wetenschappelijke revolutie, te weten het eeuwige leven voor de mensheid. Het boek hielp mij om het leven in het hier en nu in een groter perspectief te zien. Harari noemt ook het belang van het veranderen van ons bewustzijn om de wereld te veranderen en ten goede te keren. Westerse, psychologische methoden zijn gericht op het ontwikkelen of herstellen van een gezond ego, zodat je systeem met liefde en erkenning van anderen optimaal functioneert.

Bron: Zorg&Sociaalweb